بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان دارویی منطقه خشک و نیمه خشک شمال شرق استان گلستان

آگاهی از خصوصیات اکولوژیکی و پراکنش جغرافیایی گیاهان دارویی یک منطقه کمک به فعالیت­های مدیریتی، حفاظتی و بهره برداری پایدار از پتانسیل آنها خواهد نمود. این تحقیق در محدوده خشک و نیمه خشک شمال­شرق استان گلستان با وسعت تقریبی 24416 هکتار که دارای میانگین بارندگی سالانه 323 میلی­متر و متوسط درجه­حرارت سالانه 5/16 درجه­سانتیگراد می­باشد، انجام پذیرفت. حداقل ارتفاع از سطح دریا در این منطقه 80 متر و حداکثر آن 1264 متر و معرف مناطق تپه ­ماهوری می­باشد. از لحاظ زمین­شناسی دارای تناوبی از رسوبات بادی (لس)، آبرفتی و دریایی می باشد. بررسی فلور این ناحیه منجر به شناسایی 86 گونه دارویی از 29 تیره شد. تیره­های asteraceae وlamiaceae  هر یک با 16 گونه دارای بیشترین گونه­های دارویی در محدوده مورد مطالعه بودند. از نظر شکل زیستی تروفیت­ها با 43 گونه (50 درصد) مهمترین شکل زیستی و پس از آن ژئوفیت­ها با 15 گونه (44/17 درصد) و همی­کریپتوفیت با 14 گونه (28/16 درصد) بیشترین تعداد گونه­ها را به خود اختصاص دادند. مطالعه خاستگاه شناسایی شده نشان داد که عناصر رویشی شامل 91/27 درصد اروپا سیبری و مدیترانه ای، 74/26 درصد ناحیه مدیترانه­ای و ایران ­ و­تورانی و 09/22 درصد مختص نواحی ایران­ و ­تورانی بودند.